R akustyczne
Encyklopedia PWN
environment
szt. plast. termin określający rodzaj dzieła i jednocześnie sposób działania artystycznego, polegającego na zaaranżowaniu przestrzeni w taki sposób, by widz, znajdując się wewnątrz aranżacji, był poddany zintegrowanemu działaniu bodźców plastycznych;
[ınwạıərənmənt; ang., ‘otoczenie’] 
,
,
dzieło film., w którym obrazom (warstwie wizualnej) towarzyszy dźwięk (warstwa akustyczna) odtwarzany synchronicznie z nimi, z nośnika stanowiącego przeważnie integralną część kopii filmowej.
fonografia
utrwalanie przebiegów akustycznych w postaci tzw. ścieżek dźwiękowych na mechanicznych, magnetycznych lub optycznych nośnikach dźwięku (takich jak walce, taśmy, płyty itp.), umożliwiających ich wielokrotne odtwarzanie za pośrednictwem głośników;
[gr. phōnḗ ‘głos’, ‘dźwięk’, gráphō ‘piszę’],
jedna z największych na świecie firm informatycznych, 1. pod wzgędem wielkości sprzedaży;
przyrząd elektronowy w postaci próżnioszczelnego naczynia (bańki), z umieszczonymi w nim elektrodami, pomiędzy którymi może zachodzić wyładowanie elektryczne, przejawiające się przepływem strumienia swobodnych ładunków, zazwyczaj elektronów, niekiedy również jonów;
meteorologia
nauka o atmosferze ziemskiej oraz zjawiskach i procesach w niej zachodzących;
[gr. metéōros ‘unoszący się w powietrzu’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
